Bert Bevers geportretteerd door Mart Franken

Over zijn poëzie:

*'Bert Bevers bezit in Prachtig beheersen en in Winterstilte de persoonlijk-atmosferische kracht van de geboren dichter.'
Wim Zaal

*'Bert Bevers plaatst zich buiten het leven om er als toeschouwer, als dichter aan deel te nemen, want volgens Wat weet de dichter? is dit de enige manier waarop hij zich staande kan houden in de treurnis die hij ziet en ervaart: de dichter weet de ingewanden warmer dan het leven / eromheen. weet te worden, niet te zijn. Bert Bevers slaagt in zijn opzet te wórden. Zijn werk, waarin vooral de functionele toonwisselingen leven aanbrengen, is er getuige van.'
Govert Boterblom

*'Als een ontheemde verblijft Bert Bevers in dit bestaan. Hij stelt zich telkens weer op als een kijker, iemand die waarneemt en tegelijk ook zin geeft.'
Prof. Dr. Dirk De Geest

*'Een ware verrassing. Het treffende woord, de zinsbouw die de lezer alert houdt, het dichten over het dichten, liefdespoëzie, foto’s die de dichter inspireren. Het zijn constante elementen in het werk van Bert Bevers, een kaleidoscopische wereld.'
Michel de Koning

*'Bevers kijkt om, zet de tijd stil, wil bewaren, wil het moment tot eeuwigheid rekken. Steeds opnieuw weet hij te boeien met treffende beelden die lang beklijven.'
Marijke van Hooff

*'De aanvankelijk zo vreemd overkomende woordverplaatsing, die de argeloze lezer meteen van z’n vrijblijvendheid berooft, maakt dat je Bert Bevers, om in de woorden van Stéphan Mallarmé te spreken, een ‘syntaxiër’ kunt noemen, een zinsbouwkundige. Een zingende zinsbouwkundige wel te verstaan. Inversies en ellipsen verrassen de lezer met hun vertragingstechnieken, dwingen hem tot het zoeken van nog andere betekenissen. Lange zinnen, soms een hele strofe lang, verbergen een schat aan referenties.'
Albert Hagenaars

*'Ik vind Afglans een prachtige dichtbundel. Vooral de 'soldatengedichten' hebben me ontroerd.'
Aleidis Dierick

*'Bevers is een dichter met een open geest die zich niet blindstaart op het eigen ik maar deel uitmaakt van een groter geheel waarin aandacht bestaat voor vele aspecten van het menselijk bestaan. [....] Vele van zijn gedichten hebben dat intrigerende, voortvloeiend uit een bepaalde manier van kijken of durven omgaan met een onderwerp, terwijl er toch een afstand(elijkheid) blijft. De dichter als observator dringt zich niet op, hij tast zijn onderwerp af en laat het bijna uit zichzelf de richting aangeven waarin het gedicht zich zal ontwikkelen.'
Guy van Hoof

*'Afglans bevat niet alleen het beste werk uit de bundels die in de periode 1972-1997 werden gepubliceerd maar ook niet eerder verschenen verzen. Wat mij in het indrukwekkende werk van Bevers vooral aanspreekt zijn de originele invalshoeken en hoewel harde woorden vallen is mildheid nooit ver weg. Bevers bezit de gave van de empathie en die geeft een meerwaarde aan de reeds aanwezige filosofische doorleefdheid. Hij kan terugblikken zonder klef te worden, wars van vals sentiment.'
François Vermeulen

*'Bert Bevers heeft de gave om te observeren en woorden te vinden voor het bijna-onzegbare. Daarbij weet hij hoge kwaliteit te koppelen aan maximale toegankelijkheid.'
Juryrapport Sakkoprijs voor Kunsten en Letteren (Bergen op Zoom 1999)

*'De gedichten van Bert Bevers zijn afgebakend, overzichtelijk, afgewerkt; afgeronde gehelen. Al schrijft de dichter melodieuze poëzie - niet toevallig is de man ook melomaan - inhoud prevaleert boven vorm. Dit is gevoelspoëzie, of zoals Bart Plouvier - over zijn eigen poëzie - ooit zei: ‘Poëzie voor lezers, niet voor critici.’ [....] Bevers’ gedichten zijn miniatuurtjes, geheeltjes vol minuscule details. Poëzie voor lezers, al mag de lezer gerust een lekkere culturele bagage bezitten. Zijn gedichten zijn in de loop van de jaren duidelijk geëvolueerd van wat Joris Denoo ooit rietstengelpoëzie noemde tot hechte, breed waaierende, goed gestructureerde composities.'
Frank Pollet

*'Fascinerende poëzie waarin ik blééf lezen en terugbladeren. Een mooi oeuvre met vaak opvallend mooie slotregels.'
Frans Budé

Bert Bevers schrijft in Wil & dank heldere, soepele poëzie bij foto’s van Inge Taeymans. Hij neemt de themata voor wat ze zijn en laat dan zijn voorstellingsvermogen de vrije loop. Zo krijgen we pareltjes als ‘In deze lade liggen geurend naar lavendel / achter slot en grendel wil & dank: / met kartelrandjes foto’s, zorgvuldig in / verbrost papier gevouwen plukjes haar’. Bert Bevers slaagt er bovendien in om gevoelens van vervreemding en ontheemding in zijn gedichten te lassen. Het intuïtieve, intimistische element van zijn poëzie komt hierdoor des te beter naar voren.
Jan Wyn